-
1 dziki
adjwild; (człowiek, plemię) savage; ( okrutny) fierce, ferocious; ( nietowarzyski) anti-social* * *a.1. (= pierwotny) wild; dzika kaczka wild duck; dzika róża bot. dog rose ( Rosa canina); dzika puszcza wilderness; dziki koń wild horse; Dziki Zachód hist. Wild West; Dzikie Pola hist. Wild Plains; dzikie plemię primitive l. savage tribe.2. (= niepohamowany) unrestrained, wild; dzika radość wild joy; dziki tłum wild crowd; dzikie mięso pat. proud flesh; z dziką rozkoszą with great delight.3. (= przerażający, okrutny) terrible, horrible, fierce, ferocious; dzika walka fierce fight; dziki wrzask terrible yell; dziki wzrok crazy look.4. (= nieokrzesany) uncouth, crude; (= nieśmiały) shy.6. (= nielegalny) wildcat, illegal, unauthorized; dziki strajk wildcat strike; dzika plaża unguarded beach; dziki lokator squatter; dzika karta sport wild card.mpsavage, barbarian; zwyczaje dzikich customs l. traditions of savages.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dziki
См. также в других словарях:
dziki — dzicy, dzikszy 1. «będący w stanie natury, w stanie pierwotnym» a) «o zwierzętach: nie oswojony, nie obłaskawiony, nie hodowany» Dziki mustang. Dzikie gęsi, kaczki, łabędzie. b) «o roślinach: nie uprawiany, nie hodowany» Dzikie wino, dzika mimoza … Słownik języka polskiego
